Biuletyn Instytutu Spawalnictwa Biuletyn Instytutu Spawalnictwa

Ukazał się kolejny numer Biuletynu Instytutu Spawalnictwa (1/2017)


Artykuły:

  • M. BANASIK, M. URBAŃCZYK - Spawanie metodą hybrydową laser + MAG różnych rodzajów złączy
  • J. RYKAŁA - Zastosowanie odmian metody plazmowej do spawania blach ze stali X6CrNi18-10
  • S. STANO, M. RÓŻAŃSKI, A. GRAJCAR - Wpływ parametrów procesu lutospawania na strukturę i własności mechaniczne połączeń ze stali CPW 800. Cz. II: Lutospawanie laserowe
  • J. NIAGAJ - Charakterystyka ogólna rurociągów w elektrowni jądrowej z reaktorem EPRTM oraz wymagania w zakresie ich spawania
  • Ł. RAKOCZY, A. ZIELIŃSKA-LIPIEC, L. TUZ, T. GÓRAL - Pękanie likwacyjne powstałe w wyniku oddziaływania wiązki lasera Nd-YAG w wybranych nadstopach na osnowie niklu
  • T. B. MAJDANCZUK, W. M. ILJUSZENKO, A. N. BONDARENKO - Wpływ modyfikowania na strukturę i właściwości warstwy napawanej z brązu wysokocynowego
  • A. SAWICKI - Metoda całkowa wyznaczania parametrów modelu Mayra i uogólnionego modelu Mayra łuku elektrycznego wymuszanego w obwodzie za pomocą źródła prądu sinusoidalnego

Streszczenia

M. Banasik, M. Urbańczyk - Spawanie metodą hybrydową laser + MAG różnych rodzajów złączy

W artykule zostały przedstawione możliwości technologii spawania hybrydowego (laser + łuk MAG) szczególnie w zakresie spawania złączy doczołowych. Omówiono warunki technologiczne i konfiguracje sprzętowe przy spawaniu blach o jednakowych i różnych grubościach zarówno w pozycji PA, jak i PC. Przedstawiono przykłady spawania metodą hybrydową złączy wieloczęściowych (węzeł trzech blach), złączy narożnych i możliwości połączenia metody HLAW z innymi metodami.

J. Rykała – Zastosowanie odmian metody plazmowej do spawania blach ze stali X6CrNi18-10
Przedstawiono przebieg i wyniki badań mających na celu określenie wpływu zastosowanego wariantu metody spawania plazmowego PAW (z zimnym drutem i bez materiału dodatkowego) lub PPAW (proszkowo) na kształt spoiny, wytrzymałość na rozciąganie oraz estetykę doczołowych złączy spawanych blach o grubości 2,0; 4,0 i 6,0 mm ze stali X6CrNi18-10. Przeprowadzono badania metalograficzne makro- i mikroskopowe, a także badania wytrzymałości na rozciąganie poprzeczne złączy i próby zginania. Badania te wykazały, że zastosowanie różnych wariantów metody spawania plazmowego umożliwia uzyskanie złączy doczołowych blach o tym samym poziomie jakości, lecz o wyraźnych różnicach w estetyce i właściwościach wytrzymałościowych.

S. Stano, M. Różański, A. Grajcar – Wpływ parametrów procesu lutospawania na strukturę i własności mechaniczne połączeń ze stali CPW 800. Cz. II: Lutospawanie laserowe
Redukcja masy własnej produktów osiągana jest obecnie poprzez zastępowanie dotychczas stosowanych materiałów konstrukcyjnych nowymi o większych parametrach użytkowych. Duże właściwości mechaniczne elementów stalowych uzyskiwane są przede wszystkim na drodze precyzyjnej obróbki cieplnej po walcowaniu na zimno lub obróbki cieplno-mechanicznej, w przypadku wyrobów walcowanych na gorąco. Problematyka łączenia tych materiałów za pomocą metod spawalniczych związana jest z ich dużą wrażliwością na ostry cykl cieplny towarzyszący procesom spawalniczym. W I części artykułu przedstawiono wyniki badań technologicznych wpływu procesu lutospawania łukowego, a w drugiej części wpływ lutospawania laserowego na właściwości mechaniczne oraz strukturalne połączeń wielofazowej stali CPW 800.

J. Niagaj - Charakterystyka ogólna rurociągów w elektrowni jądrowej z reaktorem EPRTM oraz wymagania w zakresie ich spawania
Krótko scharakteryzowano rurociągi w elektrowniach jądrowych oraz ich podział na klasy bezpieczeństwa. Omówiono rurociągi w elektrowni z reaktorem EPRTM. Opisano wymagania kodu AFCEN RCC-M dotyczące spawania rurociągów klasy 1, 2 oraz 3, jak również rurociągów nie objętych tą klasyfikacją.

Ł. Rakoczy, A. Zielińska-Lipiec, L. Tuz, T. Góral - Pękanie likwacyjne powstałe w wyniku oddziaływania wiązki lasera Nd-YAG w wybranych nadstopach na osnowie niklu
Stopy MAR-M247 oraz Rene 77 należą do grupy stopów niklu umacnianych wydzieleniowo fazą międzymetaliczną Ni3(Al, Ti) znajdujących szerokie zastosowanie w branży lotniczej i energetycznej. Uważane są za stopy o ograniczonej spawalności z powodu wysokiej skłonności do pękania. W omawianej pracy powierzchnię tych nadstopów poddano oddziaływaniu wiązki laserowej przy zastosowaniu identycznych parametrów. Na podstawie przeprowadzonych badań porównano skłonność stopów do pęknięć likwacyjnych powstałych w wyniku oddziaływania wiązki laserowej Nd-YAG. Obserwacja powierzchni za pomocą mikroskopu stereoskopowego ujawniła różnice wskazujące na dużo wyższą skłonność do pękania nadstopu MAR-M247. Charakterystyka materiałów wskazała, iż jest to związane ze znacznie bardziej złożoną mikrostrukturą wynikającą z segregacji składników stopowych w trakcie krystalizacji. Badania przy pomocy mikroskopii skaningowej ujawniły pęknięcia likwacyjne w SWC biegnące wzdłuż nadtopionych obszarów międzydendrytycznych.

T. B. Majdanczuk, W. M. Iljuszenko, A. N. Bondarenko - Wpływ modyfikowania na strukturę i właściwości warstwy napawanej z brązu wysokocynowego
Rozpatrzono wpływ niektórych pierwiastków modyfikujących i stopowych na właściwości strukturalne, mechaniczne i eksploatacyjne brązu wysokocynowego napawanego łukiem krytym na stal. Określono optymalną zawartość tych pierwiastków, przy której zapewnione jest polepszenie właściwości mechanicznych i eksploatacyjnych w wyniku zmiany kształtu i wymiarów składowych strukturalnych napawanego metalu. Stwierdzono także dodatni wpływ dodatku niklu (do 2%) na zmniejszenie wnikania brązu wysokocynowego po granicach ziarn w podłoże stalowe.

A. Sawicki - Metoda całkowa wyznaczania parametrów modelu Mayra i uogólnionego modelu Mayra łuku elektrycznego wymuszanego w obwodzie za pomocą źródła prądu sinusoidalnego
Przedstawiono podstawowe właściwości modeli matematycznych Mayra, uogólnionego modelu Mayra i modelu Pentegowa łuku elektrycznego. Wskazano na ograniczone możliwości modelu Mayra w dokładnym odwzorowaniu charakterystyk dynamicznych łuku w okolicach przejścia prądu przez zero. Te trudności jest w stanie wyeliminować uogólniony model Mayra. Opisano metodę całkową eksperymentalnego wyznaczania parametrów uogólnionego modelu Mayra i modelu Mayra łuku zasilanego ze źródła prądowego o generowanej fali sinusoidalnej. Wykonano weryfikację numeryczną tej metody przez symulację procesów w prostym obwodzie elektryczym z makromodelami łuku niezaburzanego.